97. Oratio ad beatam Mariam V.

1. Mole pressus

huius miseriae,
In qua sede

privatus gloriae
Poenas luo

primae superbiae,
Ad te clamo,

fons indulgentiae,
In qua sola

spem ponunt veniae
Desolati.

2. Stella maris

et virgo virginum,
Flos decoris,

quae lumen luminum
Infodisti

tenebris hominum,
Pelle noctem

meorum criminum,
Stella, per quam

transit ad terminum
Nox peccati.

3. Scio, mater,

quod ab infantia
Omni carens

carnis spurcitia
Sic es sacra

respersa gratia,
Quod illaesa

pudoris gratia
Attulisti

promissa gaudia
Verbi Dei.

4. Per hanc mihi

concede gratiam
Deformatam

mentis infantiam
Reformare

per continentiam,
Ne ob foedam

carnis lasciviam
Me fraudatum

effectu sentiam
Sanctae spei.

5. Circumventus

erroris spiritu
Teophilus

et rerum ambitu
Totus stabat

in mortis aditu,
Cum illius

deflexa gemitu
Post terrorem

hunc ab interitu
Retraxisti.

6. Me serpentis

prava suggestio
Tuo, mater,

contempto filio
Totum facit

servire vitio,
Sicque mortis

me manet regio,
Nisi per te

reformer solio
Iesu Christi.

7. Ildefonsus,

antistes inclitus,
Post laborem

devoti spiritus,
Quo te laudat,

dignus est habitus
Uti veste

collata caelitus,
Per quam eius

accepta servitus
Monstraretur.

8. Pauper, nudus

et miserabilis
Ad te clamo,

regina nobilis,
Profer stolam,

qua mater sterilis
Me privavit,

ne contemptibilis
Sim, cum dies

illa terribilis
Adducetur.

9. Adulescens

intra coenobium
Carnis lapsus

in desiderium,
Dum ad opus

exit venenum,
Praefocatur

lapsus in fluvium,
Quem de morte

vivum ad medium
Mox reducis.

10. Sic per motum

carnis illicitum
Mente vagans

extra propositum
Morti meum

addixi spiritum,
Vivifica me,

ne post obitum
Expers fiam,

per carnis meritum
Verae lucis.

11. Alter quidam

carne deposita
Propter carnis

perversa merita
Sepultura

privatur debita,
Sed sub lingua

rosa mox edita
Locum dignum

per tua monita
Reddit ei.

12. Flos caelestis

et vitae Ulium,
Christum roga,

florem convallium,
Ne me terra

privet viventium,
Sed post carnis

huius excidium
Locum mihi

praestet et solium
Requiei.

13. Vas marinis

iniectum fluctibus,
Ferro vinctum

et plenum opibus
Per te sine

regentis manibus
De remotis

adductum partibus
Creditoris

repente foribus
Est illatum.

14. In hoc mari

pleno periculis,
Ne peccati

collidar scopulis,
Castitatis

me stringe vinculis,
Ut semotis

carnis obstaculis
Portum petam

tuis discipulis
Praeparatum.

15. Post Hebraeus

ad viri reditum
Reddi petit

thesaurum creditum,
Sed per tuum

mox unigenitum
In hac fraude

videt se proditum,
Qui solutum

testatur debitum
In pictura.

16. Sponde, mater,

pro tuo puero,
Qui transgressor

factus est utero,
Sibi timet

a verbo aspero,
Cum requiret

toxfor a misero,
Quidquid modo

mali commisero
Cum usura.

17. In maerore

sedebat civitas,
Minas sibi

timens impositas,
Sed repente

clausis iucunditas
Per te redit,

quae maestos visitas,
Iuliano

per poenas subitas
Condemnato.

18. O regina

digna memoria,
Hostis, mundi

et carnis vitia
In me movent

diversa proelia,
Sed da pacem,

tu patris filia,
Et eiectum

tuo concilia
Mater nato.

19. Te iocando

quidam de populo
Dato tibi

desponsat annulo,
Sed post sponsam

quaerens ex saeculo
Commonetur

nocte miraculo
Ne pudorem

solvat in lectulo
Te neglecta.

20. O pudoris

insigne speculum,
Virgo, tuum

serva discipulum,
Ne mens laesa

per carnis stimulum
Votum frangat

et solvat cingulum,
Rea fiat

per culpae scrupulum
Et infecta.