153. De beata Maria V.

1. Salve, templum
totius decoris,
Diadema

regalis honoris,
Fons virtutum

splendorque pudoris,
Pulchra Dei filia.
Hunc decorem

Christus concupivit,
Cum a patre

luminum exivit
Carnem nostram
secumque univit
In te, plena gratia.

2. O intacta

virgo puerpera,
Ad te clamat

mens mea misera,
Quae confluxit
per multa scelera
Semper ab infantia.
Pia mater,

de me recogita,
In peccatis

mortuum visita
Precibusque

foetentem suscita
De tanta miseria.

3. Salve, sanctum
vellus Gedeonis
Atque thronus

veri Salomonis,
Cui nullus

fuit par in thronis
Arte vel materia.
Ebur candens

tuae castitatis,
Aurum fulgens
tuae caritatis
Sexque gradus
omnis sanctitatis

Praesignant mysteria.

4. O Maria,

mater salvatoris,
Audi fletus

huius peccatoris
Et super me
oculos dulcoris
Dirige propitia.
Sic respice,

ut peccatis mundum,
Virtutibus

reddas me fecundum,
In laudibus

tuis fac iucundum,
Virgo, David filia.

5. Salve, florens

hortus austro flante,
Porta clausa

post partum et ante,
Mater virgo
sola disponente
Divina potentia.
In te virtus

est patientiae
Rosa simul

et temperantiae
Cum viola
misericordiae
Suavi fraglantia.

6. Frange potens

hostium conatus
Atque rege

mentis meae status
Et averte

pravos cogitatus,
Cuncta simul noxia.
Dulcedinem

funde caritatis,
Medicinam

dona castitatis,
Discipulum
fac humilitatis
Me tua clementia.

7. Salve, virga

de radice Iesse,
De qua fecit

Deus florem esse,
Qui mortuos
revocat ad esse
Propria fraglantia.
Tu frutex es

vitae salvificus,
Cuius flos est

[tam] aromaticus,
Fructus tuus
valde mellificus

Dans aeterna gaudia.

8. O regina

regni Davidici,
Fac odoris

floris dominici,
Quo merentur
angeli refici,

Nos gustare dulcia,
Ut discamus

mundum despicere
Et post eius

odorem currere
Teque duce

caelos ascendere
Per aeterna saecula.