164. De beata Maria V.

1. Stella maris, decus matrum,
Lux lunaris, honor patrum,
Splendens templum sanctitatis,
Tu exemplum castitatis.

2. Casta parens, virgo feta,
Viro carens, prole laeta,
Mater Christi, mundi lumen,
Quae fudisti verum numen,
Verum solem concepisti,
Deum prolem peperisti.

3. Qui creavit
Te, fetavit

Sua sapientia,
Obumbravit,
Qui creavit

Sua te potentia.

4. Aura suavi sui roris
Et velo blandi teporis

Texit te divinitas,
Castae mentis ne candorem
Denigraret per ardorem

Carnalis cupiditas.

5. Lucem enim paritura
Iuste sic eras futura,

Quae luci competeres,
Quae splendore mentis clara,
Decore virtutum cara

Patris semen caperes.
6. Semen patris concepisti,
Quando verbum suscepisti

Vivens sine tempore,
Mente Deum concepisti,
Incarnatum quem fudisti

Ex intacto corpore.
7. O miranda, quam aeternus
Pater, caeli rex supernus,

Fetavit, virginitas !
O stupendam genetricem,
O vitae reparatricem,

Qua nata divinitas I

8. Mundum lapsum relevavit
Et naturam reformavit
Assumpto in homine,
Quam de summis devolutam
Et peccatis involutam
Suo salvat nomine.

9. Quam iucunde quiescebas,
Casto ventre dum ferebas

Caeli, terrae dominum,
Nil doloris sentiebas,
Virgo mater, cum gignebas

Salvatorem hominum.

10. Blando sinu hunc fovere,
Dulce caput demulcere,

O quales deliciae,
Tali nato lac praebere,
Hunc amplecti, hunc tenere,
O quantae divitiae!

11. Tupraecunctissplendensrosa,
Mater vitae speciosa,
Inter spinas lilium,
Inter omnes matres una,
Pulchra fulges quasi luna,
Solem gignens filium.

12. Hoc, quod patres, quod pro-
phetae
Prophetarunt totum de te

Tuoque de filio;
Te sperabant, te spectabant,
Nascituram suspirabant
Captivis auxilio.

13. Plene lumen in te luxit,
Totum flumen in te fluxit

Prophetarum omnium,
Tu in sole posuisti,
Tu in lucem protulisti

Danielis somnium.

14. Rubus, quem non laesit ignis,
Te monstravit miris signis

Genetricem virginem,
In qua splendor deitatis
Absque damno castitatis

Se vestivit hominem.

15. Virga tui typum gessit

Succo carens, quae expressit

Florem admirabilem,
Virgo, virga tu fuisti,
Viro carens quae fudisti
Prolem tam amabilem.

16. Ros illapsus, lene vellus,
Dum maneret sicca tellus,

Specialem gratiam
Caelo missam praesignavit,
Quae secrete fecundavit

Castam pudicitiam.

17. Tuus venter clausa porta,
Venter, de qua salus orta,

Nulli viro patuit ;
Solus ille pertransivit,
Cuius iter nemo scivit,

Dum sic nasci statuit.

18. In te, virgo, summa legis,
Tu caelestis aula regis,

Dulce secretarium,
Tuum pectus divinorum
Splendens arca thesaurorum,

Virtutum sacrarium.

19. Summus pater collocavit
In te, quas plus adamavit,

Secretas divitias,
Huius domus in secreto
Pulchro manens et quieto,

Quas habes delicias.

20. Tuque lectus Salomonis,
Circumsaeptus viris bonis

Sexaginta fortibus ;
Hi custodes huius lecti
Ad talem curam delecti

Sunt divinis sortibus.

21. Teque circumstant armati
Et ad bella praeparati,

Resistentes hostibus,
Quoadusque calceatus
Rex procedat regis natus

Obserratis postibus.

22. Ergo, regina caelorum,
Mater regis angelorum,

Opem fer egentibus,
Laxa vincla peccatorum,
Nos absolve vitiorum

Morbis opprimentibus.

23. Nil neganti, mater, nato
Pro aegrotis supplicato,

Det salutem miseris,
Pro quibus te matrem legit
Et vitam mortalem egit

Hic in istis inferis.

24. Dona vitae spiritalis
Nobis conferens carnalis

Vitae levet talia,
Dans caelestis nobis panem
Mentem aegram ac inanem

Liberet inedia.

25. Iter huius vitae planet,
Fessos iuvet, aegros sanet,

Deducat per aspera,
Hostes premat obsistentes,
Necet mordaces serpentes,

Cuncta donet prospera.