In Tract. XLIV, Lib. II, Ad Neophytos VII.

Pag. 265. Quae nullo adulterata fermento est, etc. tractum a dicto Christi Matth. cap. XVI: Cavete a fermento Pharisaeorum, quod interpretatur Origenes Pharisaeorum doctrinam, de qua Jesus non vult discipulos suos comedere, parata illis potiori, recenti, et spiritali massa. Theodoretus, in epistolam primam ad Corinth., cap. V, num. 6, vetus fermentum vocatum ad Apostolo ait, τὸ πρὸ τοῦ βαπτίσματος, quod 0580A fuit ante baptismum, quod dediscendum fuerat a baptizatis, et edenda azyma, ut Paschate Judaei edebant, jam pro Christianis immolato Christo, qui illorum Pascha verum est.

Ibidem. Levigata est oleo germinali, etc. Tertullianus, de Baptismo, cap. 7: Exinde egressi de lavacro perungimur benedicta unctione. Cyrill. Hierosol. jam citatus, ait unctos prius ante baptisma: sed tu vide Pamelium ad locum Tertulliani.

Ibidem. Officiis competentibus temperata, etc., quos describit serm. I, 235.

Pag. 266. Certe cacabacii non sunt, etc. Tertull. adversus Hermog. cap. 41: Si aequalis momenti, jam non turbulentus, nec cacabacius, sed compositus et temperatus. Turbulentus videtur opponi composito et sedato: cacabacius ebullienti et despumanti, ut turbulentus sit, qua movetur in cacabo humor ignei aestus ebullitione. Cacabacius, cum ebullitionis motu sopito, effervens nihilominus, labiis admotus ferri non possit, ut videtur et Noster voluisse, panes non 0580B esse adeo ardore ferventes, qui labia et dentes arceant, non adeo vetustos, ut dentes frangant, non sic ustos, ut sint potius carbones quam panes, non crudos, ut massa adhuc sint, non mucidos, ut nauseam moveant. Caeterum panes in clibano coquebantur, puls in cacabo. Julius Paul., in l. XVIII, § 3, De Instruct. et instr. legat. lib. XXXIII Digest., ut minus recte dicere visus sit Zeno, dum panes cacabacios non esse dixerit. Sed (Vide Adnot. 6, in pag. 266) vocem visus est amare magis quam proprietatem.

Ibidem. Sed fortassis, quod nonnulli forma videntur minores, etc. Quid hoc? An perstat in metaphora de panibus azymis? At infra dicet tripondes esse sine discrimine omnes. An intelligit de forma et statura corporis? At hoc non cadit sub adsumpto novae nativitatis, et remotum a proposito est. Obscura isthaec mihi.

Pag. 267. Denique et vos retinetis pondus antiquum; habetis haedinam, etc. Isaacus Casaubonus, in Ael. 0580C Lampridium 150, rectissime monet, pro haedinam legendum aginam, quam lectionem confirmat Tertull. proxime citato loco adversus Hermogenem: In neutram partem pronus et praeceps; mediae (quod aiunt) aginae aequilibrato impetu ferebantur. De agina, vide festum.

Ibidem. Exagium facite, etc. Inscriptio VI, f. 647: Ratio docuit utilitate suadente, consuetudine micandi summota, sub exagio potius pecora vendere, quam digitis concludentibus tradere, ut adpenso pecore proficiat venditori sub conspectu publico fide ponderis comprobata, ut quantum caro occisi pecoris adpendat, et emptor norit, et venditor. In novella XV Theodosii: De ponderibus quoque, ut fraus penitus amputetur, e nobis aguntur exagia. Exagium igitur pensatio est. Glossae ἐξάγιον pensatio: ἐξαγιάζω examino, perpendo.

Ibidem. Singulos ponderate, invenietis nullam habere minus, etc. Nullam habere minus, cujus? aliquid deesse res ipsa clamat, quod quantitatem denotet; nam quod alii substituunt nullum, nullo modo habere locum 0580D censeo.

Pag. 268. Tripondes sunt homines, etc. Hoc est trinae virtutis pondere aucti, macti; quod baptizati in nomine Patris, Filii et Spiritus sancti, non solum veteribus peccatis exciderint, sed facti filii Dei, atque cohaeredes Christi, participent illius mortem, illius resurrectionem, atque dona Spiritus sancti. Caeterum dupondium, tripondium apud scriptores est duo pondo, tria pondo, subintellecto, quod rei propositae convenit. Sic Varro, lib. IV de Ling. latin. versus finem, dupondium a duobus ponderibus dici ait, ut neque speciem, neque corpora, sed pondus cujuscumque rei connotare innuat. Vage igitur applicata ea nomina, et in glossis dupondium δινούμμιον dicitur, cum nummus de qualibet pecunia intelligatur. Justinianus imperator in prooemio digestorum, juri civili operam dantes primo anno, vetat imposterum dupondios appellari, quasi frivolo, et in contemptum facto 0581A cognomine morarentur, alioquin excitandi decore nominis, et honestate studiorum, quibus honorificum titulum, et a suo nomine elargitus est: ut procul dubio dupondium de drachmis vilissimi pretii ab eo intellectum credamus, quo sensu inter alios et Seneca, epist. XVIII, dupondio saturum eum esse voluit, quem minimus et vilissimus cibus expleverit. Contra pro duobus et tribus aureis accipitur in aliis glossis apud Salmasium in Lampridium, quem consule. Alias etiam libris accommodatum, et quidem aureis, ut adstipulatorem do Gronovium, de Sestert. lib. I, c. 7. Noster in majori momento de sacramento Baptismi dixit, quod Trinitatis divinae virtute attracta, quantivis pretii, et dignationis pondus tinctus meruerit. Caeterum Casaubonus loco citato in Lampridium 150, monuit legendum tripondes sunt omnes, non homines, et sententia ita requirit.

Ibidem. Qui mensae deserviunt, etc. Ista ad quid dicta sint, non capio, per me abesse possunt.