Anno Domini Ccccxviii. XXXVIII. Lex Imp. Theodosii Junioris. In Qua Inter Haereticos Quibus Nusquam In Romano Solo Conveniendi Orandique Locus Relinquitur Enumerantur Donatistae.
( Ibid., L. 65.)

1º Haereticorum ita est reprimenda insania, ut ante omnia quas ab Orthodoxis abreptas tenent ubicumque 1431B Ecclesias, statim catholicae Ecclesiae tradendas 1432A esse non ambigant: quia ferri non potest, ut qui nec proprias habere debuerant, ab Orthodoxis possessas, aut conditas, suaque temeritate invasas, ultra detineant. 2º Dein, ut si alios sibi adjungant clericos, vel ut ipsi aestimant, sacerdotes, decem librarum auri mulcta, per singulos, ab eo qui fecerit, et qui fieri passus sit: vel si paupertatem praetendant, de communi clericorum ejusdem superstitionis corpore, vel etiam donariis ipsis, extorta nostro inferatur aerario. 3º Post haec, quoniam non omnes eadem austeritate plectendi sunt, Arianis quidem, Macedonianis et Apollinarianis, quorum hoc est facinus, quod nocenti meditatione decepti, credunt de veritatis fonte mendacia, intra nullam civitatem ecclesiam habere liceat. Novatianis autem et Sabbatianis 1432B omnis innovationis adimatur licentia, si quam forte 1433A tentaverint. Eunomiani vero, Valentiniani, Montanistae, seu Priscillianistae, Fryges, Marcianistae, Borboriani, Messaliani, Euchytae, sive Enthysiastae, Donatistae, Audiani, Hydroparastatae, Ascodrogitae, Fotiniani, Pauliani, Marcelliani, et qui ad imam usque scelerum nequitiam pervenerunt, Manichaei nusquam in Romano solo conveniendi, orandique habeant facultatem, Manichaeis etiam de civitatibus expellendis: quoniam nihil his omnibus relinquendi loci est, in quo ipsis etiam elementis fiat injuria. Nulla his penitus praeter cohortalinam in provinciis, et castrensem, indulgenda militia. Nullo donationis faciendae invicem, nullo testamenti aut voluntatis ultimae penitus jure concesso. Cunctisque legibus, quae contra hos, caeterosque, qui nostrae fidei refragantur, 1433B olim latae sunt, diversisque promulgatae temporibus, semper viridi observantia valituris, sive de donationibus in haereticorum factis ecclesias, sive 332 ex ultima voluntate rebus qualitercumque relictis: sive de privatis aedificiis, in quae Domino permittente, vel cohibente convenerint, venerandae nobis catholicae vindicandis Ecclesiae: sive de procuratore, qui hoc nesciente domino fecerit, decem librarum auri mulctam, vel exilium, si sit ingenuus subituro: metallum vero post verbera, si servilis conditionis sit: ita ut nec in publico convenire loco, nec aedificare sibi ecclesias, nec ad circumscriptionem legum quicquam meditari valeant: omni civili et militari, Curiarum etiam, et defensorum, et judicum, sub viginti librarum auri interminatione, prohibendi 1433C auxilio. Illis etiam in sua omnibus manentibus firmitate, quae de militia et donandi jure, ac testamenti factione, vel negandi penitus, vel in certas vix concessa personas, poenisque variis de diversis sunt haereticis promulgatae: ita ut nec speciale quidem beneficium adversus leges valeat impetratum. Nulli haereticorum danda licentia, vel ingenuos, vel servos proprios, qui Orthodoxorum sunt initiati mysteriis, ad suum rursus baptisma deducendi: nec vero illos quos emerint, vel qualitercumque habuerint, necdum suae superstitioni conjunctos, prohibendi catholicae sequi religionem Ecclesiae. Quod qui fecerit, vel cum sit ingenuus, in se fieri passus sit, vel factum non detulerit, exilio ac decem librarum auri mulcta damnabitur, testamenti et donationis 1434A faciendae utrique deneganda licentia. Quae omnia ita custodiri decernimus, ut nulli judicum liceat delatum ad se crimen minori, aut nulli coercitioni mandare, nisi ipse id pati velit, quod aliis dissimulando concesserit. Dat. III Kal. Jun. Constantinop. Felice et Tauro coss.

 

 

1434A