EXPOSITIO TEXTUS.

Sed ipsae quidem, etc.

Hic ostendit in quo differunt nostra et Angelica hierarchia, et primo ostendit propositum. Secundo ponit ad hoc quamdam generalem regulam, ibi, Vereque dicendum, etc. Sic continuetur, ut dictum est, in quo conveniunt duae hierarchiae.

Littera sic legatur : Sed ipsae quidem essentiae et ordinationes quae sunt super nos, id est, angelicae, quarum jam fecimus sacram memoriam, in hoc capitulo, et sunt incorporales, quantum ad naturam, quantum autem ad hoc, possunt aliquo modo dici corporales quod com-

Verum ista in opere de iis quae sub intellectum ac sensum cadunt, fusius a nobis enucleata sunt ; modo vero sacrum nostrum ordinem, ejusdemque originem et essentiam, quoad facultas suppetit, exponere conabor, omnium sacrorum ordinum principium ac consummationem invocans Jesum.

Est hierarchia seu ordo sacer omnis juxta venerandam nobis sacrosanctam traditionem, universalis rerum sacrarum illi subiectarum ratio, seu generalissima eorum, quae sub ordinem cadunt, id est sacrorum summa.

municant cum corporibus in hoc quod diffiniuntur locis, propter quod dicit Damascenus, quod " sunt corporales, coni" parati ad Deum qui non diffinitur loce co, " et sunt invisibiles visu corporeo, et hierarchia secundum ipsas, id est, ipsarum, est supermundana, quia non symbolis perficitur. Vero, id est, sed videmus eam hierarchiam quae est secundum nos, id est, Ecclesiasticam, esse multiplicatam, id est, multipliciter perfectam varietate simplicium symbolorum, et hoc proportionaliter nobis ipsis, qui aliter capere non possumus, eae quibus, scilicet symbolis in commensuratione quae secundum nos est, id est, secundum proportionem nostram, reducimur hierarchice in deificationem umiformem, id est, similem unitatem, his qui deificati sunt participatione, in ipsumque Deum, quantum ad similitudinem doni, et divinam virtutem, quantum ad consortium potestatis. Et hujus differentiae haec est ratio : quia ipsae quidem, id est, superiores essentiae, vel super nos essentiae intelligunt divina, juxta quod eis est fas, id est, possibile, ut intellectus, quia nihil habent depressivum intellectus, sicut in nobis deprimitur per continuum et tempus, non quod essentia eo- rum sit potentia intellectus, quia hoc solius Dei est : vero, id est, sed nos reducimur, quantum possibile est nobis, in divinas contemplationes sensibilibus, id est, per figuras quasdam : quia proprie vereque dicendum est (quod universale principium est in scientia hierarchiae) quod scilicet est unum quidem, scilicet Deus, quod omnes tam Angeli quam homines uniformes secundum genus hierarchiae appetunt ut finem et optimum. Vero, id est, sed idipsum unum quod est, quod in se semper manet unum, non participant omnes uniformiter , id est, eodem modo, sed hoc sicut divina juga, id est, divinae leges (quae omnia sibi subjugant) distribuunt partem in participando juxta dignitates participantium.

Sed haec quidem, scilicet quomodo quidam cum symbolis, et quidam accipiunt sine symbolis, latius dicta sunt a nobis ea in actione, id est, tractatu, quae est de invisibilibus et sensibilibus, quae nos non habemus.

Nunc vero nostram, etc. Hic incipit determinare de Ecclesiastica hierarchia in communi, secundum ea quae sunt propria sibi, et angelicae. Et primo dicit de quo est intentio. Secundo exsequitur, ibi, Est quidem hierarchia, etc.

Littera sic construitur: Vero, id est, sed postquam ostendimus in quo differt nostra hierarchia ab angelica, nunc dicere tentabo (quantum possibile) est milii, nostram hierarchiam, id est, Ecclesiasticam, et principium ejus et essentiam, id est, diffinitionem, invocans in adjutorium Jesum, principium et consummationem, id est, finem omnium hierarchiarum, tam humanae quam angelicae, id est, a quo manant, et in quem reducuntur.

Est quidem hierarchia, etc. Hic exsequitur, et dividit in duas partes. In prima dicit quid sit Ecclesiastica hierarchia. In secunda quod sit principium

ejus, ibi (sig. 6), Hujus principium hierarchiae.

Circa primum duo facit. Primo dicit in quo omnis hierarchia consistit. Secundo applicat hoc Ecclesiasticae hierarchiae, in hoc ostendens quid sit, ibi (sig. 5), Nostra igitur hierarchia, etc.

Littera sic construitur : Omnis quidem hierarchia tam angelica quam humana, secundum adorabite, id est, " venerabile " (sic enim habet alia translatio) nostrae sacrae traditionis, scilicet secundum quod traditum est nobis a venerandis viris in Scripturis sacris, est omnis, id est, tota ratio, ordinis scilicet, sacrorum, id est, de sacris subjectorum, id est, inferiorum, complectens in se omnia sacra dona etiam inferiorum, quae sunt ratio quare quidam ordinantur super alios, et hoc dicitur quantum ad ipsum ordinem hierarchicum : aut etiam cum hoc est universalissima consummatio, id est, perfectio sacrorum, id est, quae est per sacra, continuatim hujus hierarchiae, aut hujus, id est, secundum quod una est sub alia, quia superior complectitur in se omnes perfectiones inferioris.