BALTH. CORDERII, S. J. INTERPRETATIO.

De iis quae fiunt circa defunctos.

SYNOPSIS CAPITIS

Prima parte hujus capitis tradit :

I. Sanctos ex hac vita laetos decedere futurae beatitudinis spe plenos; et eorum corpora in resurrectione futura gloriosa.

II. Recenset diversorum errores circa mortuos, et assignat rationem, cur tristes morian-

tur ii qui male vixerunt. III. In morte sanctorum fideles etiam laetari.

Secunda parte describit ritum sepeliendi mortuos, sive ecclesiasticos, sive saeculares fideles.

Tertia parte subjungit contemplationem, in qua exponit:

I. Quid sibi velit fidelium sepultura.

II. Quid cantica et lectiones.

III. Cur ad sepulturam admittantur ordines qui vacant expiationi, exclusis solis catechu- menis.

IV. Quid sibi velint preces antistitis super defuncto, et cur illum salutet.

V. Quales promissiones factae sint defunctis piis ; et quid sinus Abrahae significet. VI. Cur pro defunctis oretur ; et quibus defunctis preces prosint. VII. Ait antistitem, tamquam Dei interpretem, defuncto promissa a Deo praemia addicere :

et ibidem explicat, quam habeat potestatem ligandi et solvendi. VIII. Cur defunctus inungatur. IX. Agit de loco sepulturae ; et exponit quid sibi velit illa finalis affusio unguenti. X. Ait invocationes consecrationis non esse propalandas. XL Disputat, cur infantes adhuc rationis incapaces baptizentur.

1

His autem diffinitis, necessarium est dicere, ut aestimo , quae a nobis sacre in dormientibus perficienda sunt. Etenim neque hoc commune est sanctis et immundis : sed sicut diversa forma est utrorumque vitae, sic ad mortem venientes, qui quidem sacram habent vitam, in veras promissiones divinitatis respicientes, tamquam veritatem suam in ea quae secundum ipsam est resurrectione contemplaturi, cum firma et vera spe in laetitia divina ad mortis summum veniunt, velut ad finem divinorum certaminum, in perfectissima et non deficiente vita et salute, quae secundum eos erunt omnino scientes per futuram suam universalem resurrectionem.

His ita constitutis, necessario etiam dicendum arbitror de his quae circa defunctos a nobis sancte fiunt. Neque enim hoc sacris profanisque commune est ; sed, sicut diversa est utrorumque vitae forma, sic dum ad mortem pergunt hi quidem qui sanctam vitam traduxerunt, ad veras Dei promissiones intuentes, quarum veritatem quodammodo in resurrectione jam conspexerunt, cum firma et vera spe, gaudioque divino ad mortis terminum, tamquam ad finem certaminum proficiscuntur ; quod certo sciant sua omnia, propter futuram suam resurrectionem, in tuto fore in illa perfecta aeternaque vita et beatitudine.