DIVISIO ET EXPOSITIO TEXTUS,

A. Quod neque pedibus inclinare, etc.

Hic ponit theoriam ritus consecrationis monasticae : et dividitur in tres partes. In prima ponit theoriam eorum quae dicta sunt in ritu per singula. In secunda colligit ea quae dicta sunt ibi (g 7), Comprehensum est igitur a nobis, etc. In tertia solvit quamdam quaestionem quae posset esse contra determinata, ibi (g 8), Sed dicis quia caelestibus, etc.

Prima dividitur in partes septem. Primo enim ponit theoriam quare stat retro sacerdotem consecrandus monachus non genuflectens. Secundo, theoriam abrenuntiationis, ibi, Partitis autem non solum, etc. Tertio, cruciformis signationis, ibi, Cruciformis autem, etc. Quarto, cti initiatum consalutent, ex hoc sanctam intellige virorum deiformium societatem, amice sibi mutuo divina cum laeitia congratulantium.

tonsurae capillorum, ibi, Capillorum vero, etc. Quinto, mutationis vestium, ibi, Prioris autem vestimenti, etc. Sexto, osculationis, ibi, Si autem nunc sacerdos etc. Septimo, communionis, ibi, In fine autem omnium, etc.

Primo ergo dicit, quod per hoc quod non genuflectit, neque uno pede sicut diaconus, neque duobus sicut sacerdos, neque habet librum supra caput sicut Episcopus ille qui consecratur in monachum, significatur per hoc quod non sumitur ad statum praelationis, ut alios accedere faciat in Deum, nec purgando sicut diaconus, nec illuminando sicut sacerdos, sed neque etiam perficiendo sicut Episcopus : sed stat, in seipso custodiens unum, quod est Deus, vel quod est ipse, hoc modo singularem vitam ducens : unde monachus quasi unus custos dicitur, et quod non consequatur ordines sacra dantes perficientium, ascendens tamen in perfectivam scientiam sacrorum symbolorum :et hoc significatur per hoc quod stat post sacerdotem ante altare.

Quad neque inclinare, supple, dicitur : statione custodiam significat : sacerdotales, id est, sacra dantes, scilicet tres superiores, ordines sequentem.

Scientiam intellectualem, in quo consistit perfectio, sacrorum per se, quae inferiores symbolice illuminati accipiunt, nondum ad perfectionis titulum pervenientes : bene credens, hoc est, recta fide, Alia translatio, " facili fide. "