DIVISIO ET EXPOSITIO TEXTUS.

Ita Moyses, etc.

Deinde probat, quod hoc debeat esse, quatuor exemplis sacrae Scripturae. Secundum incipit, ibi, Sed et divinus noster, etc. Tertium, ibi, Propter quod et ipse, etc. Ultimum adaptat ad propositum, ibi, Praeter enim aliquid divinum, etc.

Dicit ergo primo, quod modo, quo dictum est, Moyses in veteri lege quamvis aestimaret se amicum Dei, non ordinavit Aaron in sacerdotem Deo, nisi motus divino praecepto, ut dicit Levit. VIII, 2 et seq. etc.

aestimans se amicum, etc, id est, quamvis sciret se amicum Dei. Alia translatio, " Amatorem Dei ipsum esse et sacerdotalem arbitratus, " scilicet Aaron, id est, sacerdotio dignum,divinitus, id est, divino praecepto, sacerdotium perfecit in ipso, vel perfecit eum sacerdotem secundum aliam litteram.

Deinde dicit, quod similiter Jesus primus noster sacerdos non se glorificavit ut sacerdos fieret, sed Deus Pater qui locutus est ad eum, Tu es sacerdos, etc. Sed et Jesus humanissimus, id est, benignissimus ut perfectus homo, divinus et primus noster sanctificus, id est, primus novae legis sacerdos, non glorificavit, etc. : est enim factus et sacerdos et hic propter nos, id est, secundum humanam naturam quam propter nos assumpsit, et est interpositio, eloquia, ad Heb. v, 5 et seq.

Deinde dicit, quod etiam ipse Christus quamvis secundum divinam naturam es-

set principalis perfector, tamen inquantum homo retulit consecrationem discipulorum in Patrem et Spiritum sanctum, sicut dicitur Act. I, 4 : Praecepit eis ab Jerosolymis ne discederent.Mei, id est, a me quam audistis per os meum.

Deinde ponit quartum exemplum, secundo declarat quoddam quod posset esse dubium in auctoritate inducta, ibi, De divina autem sorte, etc.

Dicit ergo primo, quod ipse Petrus Apostolus cum aliis decem reliquit electionem Matthiae, qui debebat esse duodecimus, Deo, dicens : Ostende ex his duobus quem elegeris, et sic divina sorte receperunt Matthiam inter duodecim Apostolos.

Vertex discipulorum, id est, Petrus : coordinata sibi, id est, ejusdem ordinis : decade, id est, decem Apostolis: duodenarii, id est, duodecimi scilicet Matthiae : timidus, id est, timens per se eligere : ostende quem eligam : alia littera, " quem elegeris. "

Deinde dicit quid sit divina sors qua electus est Matthias, dicens quod de hoc diversa diversi dixerunt, et non recte : quia dixerunt, quod per sortilegium fuit electus, quod non convenit in electione alicujus rectoris : quia, ut dicit, bonus rector est eligendus de sorte. Sed ipse intelligit per sortem aliquod divinum donum vel signum ostendens Apostolis quis a Deo esset electus, choro, id est, societati Apostolorum.

Deinde dicit, quod intentum dictorum est, quod Episcopus aliquos, non debet proprio motu ordinare aliquo sed divino indicio, quo ostendatur hunc velle promovere Deum.

Sacerdotales perfectiones , id est , ordines sacra dantes : Deo submovente, id est, promovente eos : caelitus, id est, per revelationem de caelo.

27