BALTH. CORDERII, S. J. INTERPRETATIO.

Quocirca quoque divini praeceptores nostri, tamquam ejusdem ordinis et operationis cum sacrosancto synaxeos sacramento, iisdem imaginibus ut plurimum, mysticisque distinctionibus ac sacris verbis descripserunt. Atque pontificem quidem videre liceat eodem modo a diviniore loco odoris suavitatem ad sequentia loca sacra diffundentem, suoque ad eumdem locum reditu docentem, quomodo divinarum rerum participatio, dum in omnibus quidem sacris pro cujusque meritis communicatur ; nihilominus in se neque imminuta, neque loco mota, in divini fundi proprietate, sine ulla sui immutatione, consistat. Pari rursus modo cantica Scripturarum atque lectiones rudibus adhuc animis ad vitalem adoptionem obstetricantur, et eorum qui a daemonibus vexantur, sanctam promovent conversionem, pavoremque contrarium et pellicatum abolent eorum qui a daemone propter ignaviam arripiuntur, dum nimirum illis, ad illorum captum, status deiformis ac virtutis verticem proponunt ; unde fit, ut ipsi potius adversis potestatibus terrori sint, atque

imitatione, immobilem quidem ex propriis bonis, ad vero contrarios tumultus actuum non habentes tantum, sed et donantes : his autem in intellectum divinum ex pessimis transeuntibus, habitum sacrum imponunt ad non sub malitia iterum errandum : quosdam ut sint castissimi, indigentes, consummate absolvunt : quosdam sacros ducunt in divinas imagines et inspectiones earum et communicationes : reficiunt autem quosdam sacratissime in beatis invisibiliter contemplationibus complendo uniforme eorum uno et vivificantes.

Quid autem ? Nonne et non omnino puros, quorum jam memoriam fecimus ordines, clare absolvit secundum eumdem synaxeos modum praesens nunc sanctae teletae operatio, solum imaginibus videns obtutibus divinis, et a solis immediate sacratissimis hierar chicis anagogis inspecta, et sacrificata ?

caeteris quoque curandis praeficiantur, ad Dei quidem imitationem bonis propriis stabiliti, adversus autem terrores contrarios non tantum efficacitatem obtinentes, verum etiam largientes : iis vero qui ex iniquitatibus ad mentem sanctam redierunt, habitum quemdam sanctum inferant, ne iniquitate denuo capiantur ; quibus autem ad omnimodam puritatem quidquamdeest illos perfecte expiant ; sanctos vere ad imagines divinas et earumdem contuitum atque consortium promovent ; pascunt itidem eos qui jam plane sancti sunt, beatis ac spiritalibus spectaculis eorum uniformitatem uno illo adimplentes et unificantes.

Quid porro ? Numquid etiam praesens quae modo celebratur consecratio ordines illos qui non plane mundi sunt quorum antea mentionem fecimus, impromiscue dimittit, eo modo quo fit in synaxi, et in sacris tantum imaginibus cernitur, et a solis viris sanctissimis in hierarchicis anagogiis immediate conspicitur ac celebratur ?