BALTH. CORDERII, S. J. INTERPRETATIO.

Naturam humanam, ab initio divinis bonis imprudentia sua spoliatam,: vita passionibus obnoxia et terrae mortis exitus excepit, quippe perniciosa ista veri boni desertio, sacraeque in paradiso legis praevaricatio eum qui blande, mulcentibus et infestis adversarii fraudibus illectus, vitale jugum excusserat, propensionibus suis, quae divinis bonis adversantur, dimisit, unde misere aeternitatem , cum mortalitate commutavit ; et qui originem a corruptibili generatione acceperat, ad interitum origini suae consentaneum juramento properavit, nec non a vita divina, quae ipsum ad supera subrigebat, dilapsus, et ad extrema contraria jam praeceps datus, variis perturbationibus obnoxiam nactus est immutationem. Cum vero etiam a recto tramite ad Deum verum tendente deflecteret, atque exitiosis maleficisque turmis subditus teneretur, minime advertit se non diis et amicis, sed infestis hostibus fuisse obsecutum ; quibus eo crudeliter pro immanitate sua abutentibus, in status internecionisque discrimen venerat.

structionis miserabiliter in aliud periculum in non substantias serviliter incidit et perditionis periculum.