DIVISIO ET EXPOSITIO TEXTUS.

Summus autem sacerdos, etc.

Hic ponit theoriam eorum quae singulariter observantur in consecratione cu-

enim consummativa totius sacerdotii virtus et disciplina divinis summis sacerdotibus a divina donatur et perfectionis principe bonitate, pulchre in fectiva quaeque sacri ordinis vis atque: scientia divinis pontificibus a divino principali ordinumque originali bonitate concedatur, merito pontificum capitibus Eloquia divinitus tradita imponuntur, quae continent exponuntque scite omnem theologiam, Deique cum operationem, tum apparationem, sacrumque sermonem et actionem ; unoque verbo, divina omnia sacraque opera ac verba, quae a benefico divino principatu sacro nostro ordini Indulta, ita ut pontifex deiformis omnis quidem virtutis hierarchicae plane particeps exsistat, omnium vero sacroprincipalium Eloquiorum et operationum veritatem divinitusque traditam scientiam non tantum per illustrationem accepturus sit, verum etiam in alios, pro cujusque ad res sacras capacitate, transfusurus, nec non perfectissima quaeque totius pontificatus munia divinissimis scientiis et sublimissimis anagogis pontificaliter celebraturus.

juslibet trium dictorum ordinum. Et primo ponit theoriam ejus quod proprie pertinet ad consecrationem Episcopi. Secundo, ejusquod ad consecrationem sacerdotis, ibi (sig. 29), Sacerdotibus autem, etc. Tertio, quia diaconus non habet aliquid quodnon habent superiores secundum naturam totius potestativi comparat hunc ordinem ad superiores secundum expiationem eorum quae superiores super ipsum addunt, ibi (sig. 29), Quoniam vero, ut saepe diximus, etc.

. Dicit ergo primo, quod Episcopi participant totam virtutem hierarchicam, non solum ut in se habeant, sed ut possint aliis tradere : et ideo rationabiliter supra caput eorum quando consecrantur, imponuntur libri sacrae Scripturae, quibus manifestantur omnia verba, vel opera divina quae nobis donata sunt a Deo ad perfectionem nostrae hierarchiae.

Summus sacerdos, id est, ille qui in Episcopum consecrari debet: discrete, id est, singulariter prae aliis.

Sacerdotii, id est, sacrae actionis virtus quoad sacram actionem: disciplina, id est, scientia, quia haec duo sunt de Ecclesiastica hierarchia: bonitate divina et principe perfectionis, id est, quae est principium omnis perfectionis: pulchre, id est, rationabiliter, capitibus hierarchicis, id est, eorum qui in hierarchas vel Episcopos sunt ordinandi : eloquia existentia manifestatoria continuatim, id est, compendiose, et disciplinate, id est, sapienter : alia translatio, " compensive et scienter. "

Totius Theologiae, id est, sermonis qui est de Deo quantum ad laudes divinas, et theourgiae, id est, divinae operationis quantum ad ipsas actiones hierarcharum in quibus Deus operatur, et theophaniae, id est, divinae apparitionis quantum ad ea quae sunt similitudines divinae bonitatis, in quibus Deus apparet, sicut sunt divinae gratiae. Alia translatio addit, " sanctae locutionis " quantum ad verba divina, quorum virtus operatur in sacramentis, sicut, " Hoc est corpus meum. " Una ratione omnium, etc, id est, quasi una ratio complectens in se omnia divina : alia translatio, " uno verbo, " divinorum quantum ad principium, sacrorum quantum ad formam : participante totius virtutis, id est, quali virtute : non tantum illuminationis, scientiam, id est, per scientiam, quantum in se : aliis proportionibus, id est, ordinibus secundum suas proportiones : et eo perficiente perfectissima, id est, eminentiores : hierarchice, id est, catholicae.

29