DIVISIO ET EXPOSITIO TEXTUS.

Deinde ponit theoriam communionis, et primo ostendit quare ultimo communicatur. Secundo confirmat per simile in aliis, ibi, Propter quod et sacerdotalibus, etc.

Dicit ergo primo, quod per hoc quod sacerdos in fine dat sibi corpus Christi, significat quod si vere perveniat ad perfectionem suae professionis, non tantum intuebitur et sumet symbola corporis et sanguinis Christi, sicut populus : sed contemplabitur intellectualem eorum scientiam, et quodam superiori modo a plebe particeps erit communionis, scilicet per interiorem refectionem in divina

delectatione divine gustans et videns quam suavis est Dominus : et ideo etiam superiores ordines quando consecrantur, in fine communicantur, non solum quia omnis ritus hierarchici perfectio est Eucharistia, sed quia quilibet ordo participat hoc sacramento secundum suam proportionem, superiores scilicet eminenter quando ordinantur de ordine in ordinem, sumunt corpus Christi, quod de caetero alio eminentiori modo participaturi sunt.

Communionem, scilicet corporis Christi : consummatum, id est, monachum. : anagogen, id est, sursum ductionem, monachicam, id est, quae professionem decet monachi : sacrorum, id est, symbolorum : medium ordinem, id est, populi : scientia per intellectum spiritualium.

Sacerdotalibus, id est, sacra dantibus de quibus dictum est, sanctificationibus, id est, consecrationibus : oblationum quibus offeruntur Deo in sua consecratione: consummante, idest, consecrante, donationem, scilicet Eucharistiae, ad propriam anagogen positionis earum, id est, ordinationum, ut sursum ducantur per hoc, secundum uniuscujusque analogiam.

7