DIVISIO ET EXPOSITIO TEXTUS.

Haec ergo jam saepe a nobis, etc

Posita theoria eorum in quibus convenit Chrisma cum communione, incipit hic ponere theoriam de his quae sunt propria Chrismati : et primo dicit de quo est intentio, et quid dimittendum. Secundo prosequitur intentum, ibi, Dicamus igitur, etc.

Dicit ergo, quod de exclusione immundorum et de cantibus et his de quibus prius dixerat, cum saepe dictum sit, superfluum est iterum dicere : et ideo praetermissis, iis, est considerandum de iis, quae sunt propria Chrismati, scilicet qualiter summus sacerdos tenet Chrisma involutum duodecim alis, et consecrat ipsum.

Saepe, ad minus bis in tractatu baptismi et communionis, et non transcendere, nos videntes summum sacerdotem habentem divinum myrum, id est, Chrisma circumvelatum, etc, et in eo scilicet Chrismate sacrificantem consummationem, id est, consecrantem ipsum per aliquam orationem.

Dicamus igitur, etc. Hic exsequitur propositum et dividitur in patres tres. In prima determinat de confectione Chrismatis ponendo theoriam. In secunda, de velatione ejus duodecim aliis, ibi, Estautem (ut aestimo) clarum, etc. Tertia, de usu ejus in aliis hierarchicis teletis, ibi, Et adhuc divinus, etc

Circa primum ponit primo rirum, secundo theoriam, ibi, Credimus autem esse, etc.

Dicit ergo primo, quod dicendum est de confectione Chrismatis : conficitur autem ex rebus copiose odoriferis, quia miscetur balsamum cum oleo, quorum odorem participant olfacientes secundum suam analogiam : bene spirantium, id est, redolentium, habens, scilicet congregatio qualitates odoriferas tanto bono odore participationis passive ingenitae, id est, connaturalis eis qualitatibus, scilicet quarum bonus odor tantum participatur, quantum accipientes, id est, sentientes, olfaciunt secundum suam analogiam. Alia translatio, " Quos participantes, bonis odoribus afficiuntur secundum quantitatem proportionis ingenitae ipsis bene olentis narrationis. "