BALTH. CORDERII, S. J. INTERPRETATIO.

Deinde accedens antistes precem sacram super defuncto peragit : qua finita, ipsemet antistes eum salutat, ordineque deinceps suo omnes qui adsunt. Rogat itaque precatione illa divinam bonitatem, ut defuncto peccata omnia dimittat, quae per humanam infirmitatem contracta sunt, eumque in lucem sanctam ac vivorum regionem transferat, et collocet in sinu Abrahae, Isaac et Jacob, in loco a quo dolor et tristitia gemitusque aufugiunt.

Haec utique perspicua, ut arbitror, beatissima sanctorum praemia sunt. Ecquid enim perfectae immortalitati

sanctorum retributiones. Quid enim fortassis flet perfectissimae laetitiae et illumirsatrici immortalitati componderatum. ? et si maximis nostris proportionibus significativis omni altiores animo promissiones significatae, ab activa sua veritate relictas habent nominationes. Verum enim esse eloquium existimandum : Quia oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, quae praeparavit Deus diligentibus se . Sinus autem sunt, ut arbitror, beatissimorum Patriarcharum et reliquorum sanctorum omnium divinissimae et beatissimae quietes, deiformes recipientes omnes in eis ineffabilem et beatissimam consummationem.