DIVISIO ET EXPOSITIO TEXTUS.

Sed redeamus, etc.

Hic ponit theoriam eorum quae consequuntur orationem, et dividitur in partes tres. In prima ponit theoriam osculi. In secunda, unctionis, ibi, Post salutationem vero, etc. In tertia, sepulturae, ibi (sig. 19), Haec perficiens summus, etc.

Primo ergo dicit, quod dicta theoria orationis redeundum est ad ea quae consequuntur orationem. Hoc ergo, quod Episcopus et omnes alii expleta oratione osculantur defunctum, significat quod

cipatione, sacri chrismatis oleo inungatur ; et hic demum in fine omnium defuncto itidem oleum affunditur. Et tunc quidem olei inunctio baptizandum ad sacra certamina evocabat: nunc antem affusum oleum declarat, eum qui defunctus est iisdem sacris certaminibus exactis fundum esse.

ille qui moritur in divina vita, non est abominabilis, sed delectabilis omnibus sanctis.

Redeamus, propter digressionem quam fecerat de virtutibus discretivis et usu earum : consequentiam, id est, in ea quae consequuntur ad orationem in ritu isto. Alia littera, " consequentia. " Perficiens, id est, explens eam, scilicet orationem, honorabilis, id est, reverendus, consummatus, id est, mortuus.

Deinde dicit, quod in baptismo primo recepit unctionem, post vestium depositionem tamquam vocandus ad certandum pro Christo : ita nunc ultimo inungitur oleo, ut ostendatur mortuus pro Christo in hac vita militasse.

Salutationem, idest, osculum. Prima quia ante hoc nullum sacramentum dabatur neque sacramentale, perficiendo, id est, baptizando, iheogenesiam, id est, divinam generationem, id est, baptismum, universalem, quia erat primo quaedam particularis exuitio quam non statim sequebatur unctio, sed abrenuntiatio, ut in ritu baptismi dictum est : dormientem, id est, mortuum.

19