DUBIA.

Sed videtur, quod non introducatur ad perfectionem in aliis sacramentis : quod enim dat rei. suam perfectionem, est essentiale sibi : sed chrisma non est essentiale baptismo, quia sine eo potest esse : ergo non dat sibi consummationem.

Et dicendum, quod consummativum dicitur dupliciter, vel quod largitur rei propriam perfectionem, et sic non est consummativum chrisma baptismi : dicitur etiam consummativum communiter,

quod consistit in quodam cumulo et aggregatione bonorum, et sic quod addit aliquam perfectionem super alterum, est consummativum ejus, et sic chrisma est consummativum baptismi, cum enim baptismus conferat esse spirituale, chrisma vero robur illius quod est bene esse, plura comprehendit quam baptismus facit, sicut bene esse aggregat aliquid supra esse, Sacrum et bene redolens, interior gratia quae sanctum facit et redolentem Deo et hominibus.

Sed videtur., quod non debeat occultari, propter hoc quod dicit Apostolus, II ad Corinth. II, 14 et 15 : Odorem notitiae suae manifestat per nos in omni loco: quia Christi bonus odor sumus Deo, in iis qui salvi sunt, et in iis qui pereunt.

Et dicendum, quod odor iste et est Christi sicut infundentis, et est noster per assensum et cooperationem. In quantum igitur Christi est, sic manifestandus est ad gloriam D ei, sicut dicitur, Matth. v, 16 : Sic luceat lux vestra coram hominibus : ut videant opera vestra bona, et glorificent Patrem vestrum, qui in caelis est. Secundum autem quod est personalis habens aliquid ex parte nostra, debet occultari : unde dicit Gregorius, " Sic " opus fiat in publico, quatenus intentio " maneat in occulto, "