B. DUBIUM.

Sed circa hoc dubium est.

1. Voluntati enim divinae nihil resistit, ut dicitur ad Rom. IX, 19, et in Psal. CXIII, 3 : Omnia quaecumque voluit,fecit:

sed non omnes salvantur : ergo Deus non vult omnes salvos fieri.

2. Item, Augustinus dicit, quod " tenet dere in Deum non est naturae homi-" num, sed gratiae fidelium " : quod autem est tantum per gratiam, non est in potestate nostra, sed tantum Dei: cum igitur per fidem fiamus filii Dei, videtur quod non sit data potestas hominibus filios Dei fieri.

3. Praeterea, Apostolus dicit ad Eph. II, 8, quod fides donum est Dei et non ex nobis : ergo non est ex potestate nostra.

Solutio. Dicendum ad primum, quod Deus vult voluntate signi omnes homines salvos fieri, et non voluntate beneplaciti : dat enim omnibus praecepta salutis. Etsi objiciatur Damascenus dicens, quod sit voluntas beneplaciti , dicendum quod secundum ipsum est duplex voluntas divina, scilicet consequens, quae habet relationem ad nostra opera, et sic dicit, quod non vult omnes salvos fieri, cum non omnes operentur ad salutem, quos solos sic vult salvare. Est etiam voluntas antecedens, quae ordinatur ad effectus ordinatos ad salutem praecedentes opus nostrum, et sic vult omnes salvos fieri, cum omnibus det cognitionem boni, et liberum arbitrium, et naturalem inclinationem desiderii ad bonum : et quia illos effectus ordinatos ad salutem vult voluntate beneplaciti, ideo dixit voluntatem beneplaciti pro omnibus esse salutis.

Ad aliud dicendum, quod dicitur in potestate nostra filios Dei fieri, quia possumus nos praeparare ad suscipiendam gratiam, removendo impedimenta : quo facto ipse infundet gratiam, quamvis gratia virtute Dei perficiatur in nobis. Sicut dicitur aliquis habere voluntatem salvandi se, qui submergitur, per hoc quod potest apprehendere lignum, quamvis non virtute sua, sed ligni liberetur,

Et per hoc patet etiam solutio ad alterum.

4